Benim canım, canımın içi kızım,
Sen benim tek evladım, biricik
kızım olsan da, senin ayrı bir birey, tek ve benzersiz bir canlı olduğunu daha
doğduğun gün bildim ve kabul ettim. Bizim toplulumumuzdaki sosyal yaşamda alışılagelmiş
düşünce kalıpları dışında esnek, modern ve sağlıklı bir ortamda yetişmeni
istedim. Sana da her zaman söylediğim gibi mutlu ve sağlıklı bir insan olman
hep önceliğim oldu. Tabii ki bu sadece dilemekle olmuyor; her şeyde olduğu gibi
emek harcamak ve yaptıklarının bilincinde olmak gerekiyor.
Ben çok iyi eğitimli ve zengin
bir ailede büyümedim. Benim annem ve babam da, her anne ve baba gibi,
evlatlarını çok sevdiler ve iyi yetişmemiz için ellerinden geleni, bildikleri en
iyi yöntemlerle yaptılar. Ama hep bir başka hissetim ben kendimi; çünkü ailem daha özel,
daha değerli ve daha sevilen bir çocuk olduğumu hissettirdi bana… Duruma
göre “arkadaşım”, “öğretmenim”, “sırdaşım”, gerektiğinde ise güçlü bir otorite
oldular. Yanlışları ve doğruları oldu, biliyorum. Her şey, her zaman benim
istediğim ya da onların beklediği gibi olmadı belki de. Ama emin olduğum bir
şey varsa, o da, beni çok sevdikleri ve ne dediler ya da ne yaptılarsa, hep
benim için en iyisini istediklerindendi. Bunu o zaman da biliyordum, şimdi de…
Canım kızım, ben seni çok
seviyorum. Bunu sana söylüyorum ve davranışlarımla hissettirdiğimi düşünüyorum.
Seninle her zaman doğrudan iletişim kurdum, benimle her zaman her konuda
konuşabileceğini öğretmeye çalıştım. Sana konuşmalarımla ve davranışlarımla, benim
için her zaman çok değerli olduğunu, her
durumda ve her zaman senin yanında olduğumu hissettirmeye çalıştım. Kızgınlığını,
mutsuzluğunu ve yanlızlık hissini görüyorum ve anlıyorum. Sana ulaşmaya ve bu
duygularını kime ve niye hissettiğini anlamaya ve yardım etmeye çabalıyorum.
Lütfen yavrum, duygularını doğal olarak yaşa, ancak uygun ifade etmeye çalış. Senin
üzülmeme ve kendini yıpratmana dayanamıyorum. Hele bir de elimden hiçbirşey
gelmeden, sadece uzaktan seyrediyor olmam çok yıpratıyor beni. Sadece sana
sarılmak ve bunların geçeceğini söylemek istiyorum sana. Eğer hiçbirşey
söylememi istemezsen de, sadece sarılmama izin ver…
Herkesin ihtiyaçları var; bu
ihtiyaçların karşılanmaması insanı derinden etkiler. Yaşamak, büyümek ve mutlu
olmak için neye ihitiyacımız varsa onu ister ve bekleriz. En büyük ihtiyacımız
sevgi, öncelikle bunun karşılanması gerekiyor. Sen küçükken her şey daha
kolaydı. İhtiyaçlarını biliyordum; sevgi ve ilgim sana yetiyordu. Elimden
geldiğince, gücüm yettikçe, sana sevgimi, ilgimi, şefkatimi, anlayışımı,
özenimi ve doğru bildiklerimi verdim. Ama kendi değerinin farkında olmanı da
öğretmeye çalıştım sana. Kendini sevmeni, kendi değerini, önemini ve
farklılığını hissetmeni istiyorum. Sen değerlisin benim için, hem de hayatımda
hiç kimsenin olmadığı kadar.
Bu yüzden ben sana değerli
olduğunu, bana her zaman güvenebileceğini, kendini bana yakın hissetmeni ve
bana her zaman danışabileceğini söylüyorum. Bunu çok istiyorum annecim. Eğer
bir aile olarak bunları birlikte yaşar ve dayanışma içinde olursak, mutlu
olacağımıza inanıyorum.
Bazen evdeyken, kendini buraya
ait hissetmiyorsun; bizim için değerli ve önemli olduğun duygusunu yaşamıyor;
yanımızda kendini güven içinde hissetmiyorsun duygusuna kapılıyorum. Belki de
bu yüzden kendini sadece arkadaşlarınla ve bizim dışımızdaki insanlarla rahat
hissediyormuşsun gibi davranışlarda bulunuyorsun. Biliyorum ki bizim dışımızda
da bir dünyan var, olmalı da… Olması gereken, sağlıklısı da bu. Arkadaşlarınla
ve diğer insanlarla birlikte vakit geçirmen için seni her zaman destekler ve
yanında oluruz. Ama bizimle de ol istiyorum. Eskisi gibi sarılarak film ve dizi
seyredelim. Yastığını al ve yanıma gel… Zaten birlikte geçireceğimiz ne kadar
zamanız kaldı ki şimdien… Çok çabuk büyüyor ve ellerimizden kayıp gidiyorsun
güzel kızım. Daha vaktimiz varken sana doyayım, sevip, sarılayım ve birlikte
güzel anılar paylaşayım istiyorum. Her fırsatta bizim yanımızda olmamak,
bizimle vakit geçirmemek ve bizimle hiçbir şey paylaşmamak istemen, beni hep
bir yerlerde yanlış birşeyler yaptığımı düşünmeme ve kendimi mutsuz/yetersiz
hissetmeme neden oluyor. Bu bizi çok üzüyor. Farkında mısın? Sen mutsuzsan, biz
de mutsuzuz; bizim için bu kadar önemli ve değerlisin bil !
Aynı senin ihtiyaçların gibi
benim de- bizim de- ihtiyaçlarım var. Annen ve baban olarak, senin için değerli
ve önemli olduğumuz duygusunu almak da bizim için çok önemli. Birlikte güven ve
dayanışma duygusu içinde olmamız çok önemli. Sana her yakınlaşma ve sevgi
gösterdiğimizde bizi itiyorsun. Bunu anlamakta çok zorluk çekiyorum. Bunun
sonucunda kendime olan değer duygum kayboluyor. Senin için önemli olmadığım,
değersiz olduğum duygusu beni her geçen gün yiyip bitiriyor. Bana hiçbir konuda
güven duymadığın duygusunu hissediyorum. En basitinden senin sağlığın için
gerekli olduğuna inandığım ve yaptığın zaman faydasını göreceğini bildiğim
basit önerilerime bile güvenmediğini farkettiğimde, çok sarsılıyorum. Senin
için her zaman en iyisini, en güzelini ve sağlıklısını istiyorum. Neden senin mutlu ve sağlıklı olmanı
istediğime güvenmiyorsun, bana inanmıyor musun? Eğer öyleyse mutlaka bir sebebi
vardır. Senin bana olan inancını ve güvenini yitirmene nasıl sebep oldum?
Lütfen bana yardım et! Sana tekrar yakın olmam, senin için önemli ve değerli
olmam, karşılıklı güven ve dayanışma duygusu içinde olmamız için ne yapmam
gerektiği, nasıl davranmam gerektiğini söyle bana annecim. Böylece seni
anlayabileyim ve belki de sebepsiz yere yaşadığım üzüntü ve kaygılardan kurtulayım.
Sen bana yaklaşırsan ve seni sevmeme izin verirsen, bu dünyada beni hiçbirşey
yıkamaz ve üzemez.
Seni çok seviyor ve seninle gurur
duyuyorum. Senin iyi, sağlıklı ve mutlu bir insan olmam benim için en büyük
mutluluk ve yaşam sebebim. Bu yaşlarımız ve bu günlerimiz geçecek biiyorum. Ama
bunu bizim dışımızda başka hiçbir kimsenin yapamayacağını ve bizim sayemizde
olacağını da biliyorum. İşte bu büzden, birbirimizi olduğu gibi kabul edip,
sevip destekleyerek mutlu yaşayalım istiyorum. Mutlu ol istiyorum, canım kızım… Sana güveniyorum ve kendin için en doğru
olanı yapacağına her zaman inanıyorum.
Yaşamın çok güzel, neşeli ve
çoşkulu bir serüven olsun istiyorum. Yaptığın şeylerden zevk alırsan, senin
için bir yük olmayacaklar inan. Hayata hep neşe ile bakmaya çalış ve küsme ki, hayat
seni ezmesin. Kızgınlınlığın, gerginliğin, kaygın ve tedirginliklerin olacak
tabii ki. Ama bu duygularını uygun bir şekilde yaşa ve hakkını savun. Her zaman
ne istediğini bil ve bunu sözle, konuşarak, tartışarak, diyalog yoluyla anlat. Neşesiz,
küskün, asık suratlı, kızgın, gergin ve saldırgan bir insan olmak, isteklerine
ulaşmanı sağlamak yerine, hayatını zorlaştırır inan.
Her nerede olursan ol, her ne
yaparsan yap, kaç yaşına gelirsen gel, seni sevip, kollamak; tüm acılara ve üzüntülere
karşı seni korumak; sana hep kendini güvende ve sevgi içinde hissedeceğin bir
kucak olarak, ben hep senin yanında –kalbinde ve aklında- olacağım. Bunu sakın
unutma!
Seni çok seven annem…
